پایه‌های رویشی پسته قزوینی و UCB-1 از ارقام شناخته­شده در دنیا هستند که به‌لحاظ سازگاری به خشکی و شوری (قزوینی) و سرما و بیماری‌های ورتیسلیومی (UCB-1) دارای اهمیت هستند. به منظور بهبود کیفیت رشد رویشی و میزان ساقه‌زایی و همچنین افزایش راندمان ریشه‌زایی، اثر اسکوپولتین و منبع آهن (Fe-EDDHA و Fe-EDTA) همراه با پژوهش تغییرات فعالیت آنزیم پراکسیداز بررسی­شد. همچنین بررسی خصوصیت‌های کینتیک با استفاده از مقادیر مختلف کاتیون‌های Ca₂+، Mg₂+ و دماهای متفاوت و همچنین اثر غلظت‌های مختلف EDTA بر فعالیت این آنزیم هدف دیگر این پژوهش بود. نتایج نشان داد که اسکوپولتین ضمن افزایش میزان نوساقه‌زایی و بهبود کیفیت رشد رویشی، در فعالیت آنزیم پراکسیداز نقش مؤثری ایفا کرد که اختلاف معنی‌داری در سطح 0.05=α با تیمار شاهد داشت. جایگزینی Fe-EDDHA با Fe-EDTA در محیط کشت، راندمان ریشه‌زایی را تا دو برابر افزایش داده و یک رابطه مستقیم بین میزان ریشه‌زایی و فعالیت آنزیم پراکسیداز دیده ­شد، بنابراین فعالیت آنزیم پراکسیداز می­تواند به‌عنوان نشانگر پیش‌بینی­ کننده ریشه‌زایی در پسته مورد توجه باشد. بررسی فعالیت کینتیک آنزیم پراکسیداز بیانگر نقش مثبت کاتیون‌ها، دمای 30 درجه سانتی‌گراد به‌عنوان دمای بهینه فعالیت آنزیم و اثر بازدارندگی EDTA روی فعالیت این آنزیم بود.