[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
::
شماره‌های چاپ شده

فایل لیست داوران مقالات دوره یازدهم

دوره دوازدهم سال 1402
شماره اول
شماره دوم

دوره یازدهم سال 1401
شماره اول
شماره دوم
دوره دهم سال 1400
شماره اول
شماره دوم
دوره نهم سال 1399
شماره اول
شماره دوم
دوره هشتم سال 1398
شماره اول
شماره دوم

دوره هفتم سال 1397
دوره ششم سال 1396
دوره پنجم سال 1395
دوره چهارم سال 1394
دوره سوم سال 1393
دوره دوم سال 1392
دوره اول سال 1391
..
راهنمای نگارش
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 6، شماره 2 - ( 12-1396 ) ::
جلد 6 شماره 2 صفحات 332-321 برگشت به فهرست نسخه ها
ارتباط نشانگرهای پروتئینی با مقاومت به بیماری پژمردگی فوزاریومی در برخی ژنوتیپ‌های عدس
سمیرا حسنیان ، امید سفالیان* ، مهدی داوری ، علی اصغری ، منیژه جمشیدی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی ، sofalian@gmail.com
چکیده:   (4681 مشاهده)
به منظور ارزیابی مقاومت به قارچ بیماریزای f.sp. lentis Fusarium oxysporum  در ژنوتیپ­ های مختلف عدس و ارتباط آن با نشانگرهای پروتئینی، پژوهشی گلخانه ­ای و آزمایشگاهی روی 38 ژنوتیپ عدس انجام شد. تجزیه واریانس صفات مورد مطالعه به صورت آزمایش فاکتوریل با دو سطح برای فاکتور A (شرایط بدون بیماری و شرایط آلودگی به بیماری) و 38 سطح (ژنوتیپ) برای فاکتور B، در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. یادداشت‌برداری در هفته چهارم و هشتم پس از مایه‌زنی صورت گرفت که میانگین درصد مرگ و میر بوته‌ها در هفته هشتم بیشتر از هفته چهارم بود. مقایسه میانگین صفات مورد مطالعه با استفاده از روش LSD در سطح احتمال یک درصد نشان داد که میانگین‌های آن‌ها در گروه‌های آماری مختلف قرار دارند. با توجه به نتایج حاصل از تجزیه خوشه‌ای، ژنوتیپ‌های مورد مطالعه به سه گروه مجزا تقسیم شدند که میانگین درصد مرگ و میر متفاوتی داشتند. نتایج حاصل از تجزیه پروتئین­ های محلول در آب و نمک نشان داد که میانگین تنوع ژنتیکی برای تمام مکان­ های ژنی برابر 34/0 و میانگین شاخصشانون 0/5 است. در تکنیکSDS-PAGE  برای پروتئین‌های ذخیره‌ای بذر، ژنوتیپ‌ها در تجزیه خوشه‌ای به سه گروه تقسیم شدند. تجزیه رگرسیون داده‌های حاصل از پروتئین‌های محلول در آب و نمک با صفات مورفولوژیکی نشان داد که ضریب رگرسیون بین صفات درصد مرگ و میر در هفته چهارم و هشتم با نشانگر 12 در سطح احتمال یک درصد معنی ­دار است. نشانگرهای 4 و 12 به دلیل داشتن ارتباط با بیش از یک صفت به عنوان موثرترین نشانگرها شناسایی شدند. به نظر می‌رسد در برنامه‌های اصلاحی برای بررسی مقاومت به این بیماری، علاوه بر در نظر گرفتن صفات مهم مورفولوژیکی، از نشانگرهای پروتئینی نیز می ­توان بهره گرفت.

 
واژه‌های کلیدی: پژمردگی فوزاریومی، عدس، ژنتیک مقاومت، نشانگر پروتئینی، Fusarium
متن کامل [PDF 834 kb]   (1711 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مهندسی ژنتیک گیاهی
دریافت: 1396/10/27 | پذیرش: 1397/2/19 | انتشار: 1397/2/23
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hasanian S, Sofalian O, Davari M, Asghari A, Jamshidi M. Correlation of protein markers with the resistance to Fusarium wilt in some lentil lines. Genetic Engineering and Biosafety Journal 2018; 6 (2) :321-332
URL: http://gebsj.ir/article-1-236-fa.html

حسنیان سمیرا، سفالیان امید، داوری مهدی، اصغری علی، جمشیدی منیژه. ارتباط نشانگرهای پروتئینی با مقاومت به بیماری پژمردگی فوزاریومی در برخی ژنوتیپ‌های عدس. مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی. 1396; 6 (2) :321-332

URL: http://gebsj.ir/article-1-236-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 6، شماره 2 - ( 12-1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
دوفصل نامه علمی-پژوهشی مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی Genetic Engineering and Biosafety Journal
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 39 queries by YEKTAWEB 4645