یکی از مؤثرترین راه‌های ایجاد گیاهان مقاوم به علفکش گلایفوسیت، دستورزی ژن کد کننده آنزیم EPSPS به منظور کاهش میل ترکیبی گلایفوسیت به این آنزیم است. EPSPS از آنزیم‌های مسیر شیکیمات بوده که مسئول ساخت اسیدهای آمینه حلقوی و نیز انواع متابولیت‌های ثانویه در گیاهان و باکتری‌ها است. بدون حضور آنزیم فوق، موجود قادر به ادامه حیات نخواهد بود. در تحقیق حاضر یکی ازدومین‌های مهم جهت اتصال آنزیم EPSPS که اسیدآمینه گلایسین ۹۶ است، به روش جهش‌زایی نقطه‌ای به‌واسطه مگاپرایمر در تک تیوپ از واکنش PCR به اسیدآمینه آلانین تغییر داده شد. ژن تغییر یافته (EPSPS)، به همراه ژن تیپ وحشی (35S:EPSPS) جداگانه در وکتور بیانی pPZPY122 کلون و به واسطه سویه سوپربیماریزای EHA105 ازAgrobacterium tumefaciens  به جنین بالغ گیاه برنج (Oryza sativa L.)  در رقم هاشمی به روشin planta  انتقال یافتند. تأیید مولکولی تراریزش در دو نسل از گیاهان برنج به روش PCR انجام شد. همچنین تأیید فنوتیپی بر اساس مقاومت به آنتی‌بیوتیک جنتامایسین و نیز مقاومت به علفکش گلایفوسیت در غلظت‌های مختلف انجام شد. در نهایت بررسی مقدار بیان ژن‌های انتقال یافته در نسل دوم به واسطه  qPCR انجام شد. نتایج نشان دهنده بیان هر دو ژن در گیاهان مورد آزمایش بود. در این مطالعه مشخص شد که فرابیان ژن موتانت سبب تولید گیاهان با مقاومت بالاتر به علفکش در مقایسه با گیاهان شاهد غیرموتانت و همچنین گیاهان با فرابیان ژن وحشی شده است.