گیاه درمنه (Artemisia annua) به دلیل تولید آرتمیزنین با خاصیتهای مختلف مانند مقابله با پلاسمودیمهای عامل بیماری مالاریا و درمان انواع سرطانها، دارای اهمیت ویژه میباشد. در این مطالعه به منظور بررسی تاثیر الیسیتور نانوکبالت و نانو کیتوزان روی میزان بیان ژنهای کلیدی مسیر بیوسنتزی آرتمیزنین (SQS و DBR2) و مقدار تولید این ماده در سوسپانسیون سلولی درمنه از غلظتهای 25/0، 5/2 و 5 میلی گرم در لیتر نانوکبالت و 5، 10 و 15 میلی گرم در لیتر نانو کیتوزان در چهار بازه زمانی 8، 24، 48 و 72 ساعت استفاده شد. بیشترین میزان تولید آرتمیزنین در تیمار 5 میلی گرم در لیتر نانوکبالت و بعد از 24 ساعت حاصل شد. در تیمار فوق، تولید آرتمیزنین نسبت به نمونه شاهد 25/2 برابر افزایش داشت (µg/g d.wt 35 /113). همبستگی معکوس و معنیداری بین بیان دو ژن SQS و DBR2 با میزان تولید آرتمیزنین در تیمارهای مختلف نانوکبالت وجود داشت. همچنین افزایش میزان غلظت نانوکبالت در بازه زمانی 72 ساعت و افزایش غلظت نانوکیتوزان در بازه زمانی 48 ساعت، باعث کاهش معنیداری در بیان ژنهای SQSو DBR2 شد. نانوذرات مورد مطالعه، در غلظتهای بالا و در بازههای زمانی ذکر شده با کاهش بیان ژنهای SQS و DBR2 به عنوان ژنهای دخیل در مسیرهای انحرافی بیوسنتز آرتمیزنین، باعث افزایش میزان بیوسنتز این ماده شد.