گروه به نژادی و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران ، dorani@tabrizu.ac.ir
چکیده: (1708 مشاهده)
گوجه فرنگی از نظر غذایی، اقتصادی و علمی از اهمیت زیادی دارد. با توجه به اهمیت زراعی و حساسیت این گیاه نسبت به اغلب تنشهای زنده و غیرزنده، استفاده از روشهای نوین در اصلاح این گیاه نیاز می‌باشد. در این تحقیق عوامل موثر در تراریزش یک رقم محلی گوجه فرنگی زراعی بنام بناب از قبیل مدت زمان پیش کشت (1، 2، 3 و4 روز)، غلظت آگروباکتریوم تومفشینس (1 و 8/0، 6/0، 4/0= OD600nm)، مدت زمان تلقیح (5، 10، 15 و 20 دقیقه)، سطوح مختلف استوسیرینگون (0، 100، 150 و 200 میکرومولار)، مدت زمان همکشتی (1، 2، 3 و 4 روز) و غلظتهای مختلف آنتیبیوتیک کانامایسین (5، 10، 15 و 20 میلیگرم در لیتر) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد پیش کشت دو روزه ریزنمونه ها در تراریزش گیاهان اثر معنی داری داشت. بیشترین میزان تراریختی در غلظت باکتری 6/0=OD600nm حاصل شد. همچنین بیشترین میزان تراریختی در مدت زمان تلقیح 10 دقیقه و مدت زمان هم کشتی دو روز حاصل شد. حضور استوسیرینگون اثر افزایشی در کارایی تراریختی گوجه فرنگی داشت، به طوریکه بیشترین میزان تراریختی در غلظت 150 میکرومولار استوسیرینگون بدست آمد. در نهایت حضور ژن کیتیناز در گیاهان تراریخت به وسیله PCR مورد تایید قرار گرفت. شرایط بهینه بدست آمده در این مطالعه میتواند برای انتقال ژنهای هدف به این رقم گوجه فرنگی استفاده شود.
Gougerdchi V, Dorani E, Valizadeh M, Zamani M. Optimization of Chitinase gene transfer to tomatoes of Bonab cultivar using Agrobacterium tumefaciens. Genetic Engineering and Biosafety Journal 2022; 11 (1) : 2 URL: http://gebsj.ir/article-1-414-fa.html
گوگردچی وحیده، دورانی ابراهیم، ولیزاده مصطفی، زمانی محمد رضا. بهینه سازی انتقال ژن کیتیناز به گوجه فرنگی رقم بناب با استفاده از آگروباکتریوم تومفاشینس. مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی. 1401; 11 (1) :13-24
