مهار زیستی بیماری برقزدگی و بهبود ویژگیهای رویشی نخود با میکوریزهای دارسانهای و ریزوباکتریهای پیشبرنده رشد گیاه
|
ناهید معرفزاده* ، هادی خاطری  |
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران ، n.moarrefzadeh@razi.ac.ir |
|
چکیده: (575 مشاهده) |
بیماری برقزدگی نخود در اثر قارچ Ascochyta rabiei از عوامل مهم کاهش محصول این گیاه در سراسر جهان است. در این پژوهش، اثر کاربرد جداگانه و دوگانه دو قارچ میکوریزی دارسانهای (arbuscular mycorrhizal fungi, AMF) شامل Glomus versiform و Glomus fasciculatum و چهار ریزوباکتری پیشبرنده رشد گیاه (PGPR) شامل Bacillus subtilis BS، Bacillus velezensis JPS19، Bacillus pumilus INR7 و Alcaligenes faecalis 1624 برای مهار بیماری برقزدگی نخود در شرایط گلخانه بررسی شد. قارچکش کلروتالونیل که برای همسنجی به کار رفته بود، بیشترین اثر را در کاهش بیماری داشت. همه تیمارهای زیستی شدت بیماری را در همسنجی با شاهد بیمار کاهش دادند و بیشتر آنها در حضور بیمارگر، مگر ارتفاع ریشه، سایر ویژگیهای رشدی بررسیشده (وزن تَر و خشک ریشه، وزن تَر و خشک و ارتفاع اندام هوایی) را افزایش دادند. در همسنجی با کاربرد جداگانه AMF، برخی تیمارهای دوگانه PGPR+AMF اثر همافزایی بر مهار بیماری، افزایش رشد یا میزان کلنیزاسیون با قارچ میکوریزی ریشه داشتند ولی این اثر در همه تیمارهای دوگانه یافته نشد. میان میزان کلنیزاسیون با قارچ میکوریزی و کاهش برقزدگی همبستگی مستقیمی دیده نشد. روی هم رفته، کاربرد جداگانه و دوگانه AMF و PGPR در کاهش بیماری برقزدگی و افزایش رشد نخود کارآمد بود، درکل، تیمارهای دوگانه همواره همافزا نبودند و همافزایی آنها به جدایههای باکتریایی و قارچهای میکوریزی به کار گرفته بستگی داشت.
|
شمارهی مقاله: 1 |
واژههای کلیدی: Alcaligenes، Bacillus، Glomus، Rhizophagus، همافزایی |
|
متن کامل [PDF 854 kb]
(157 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمنی زیستی دریافت: 1401/6/30 | پذیرش: 1401/8/23 | انتشار: 1401/9/6
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|