از حدود 40 سال پیش شاخه­ای از ویروس­ شناسی با هدف استفاده از ویروس­های گیاهی پایه­ گذاری شد و از ویروس­های گیاهی متعددی به عنوان ناقل­های بیانی استفاده شده است. استفاده از ویروس­های گیاهی برای بیان پروتئین نوترکیب، باعث افزایش سرعت تولید پروتئین، کاهش هزینه و هم­چنین افزایش راندمان تولید برای مصارف صنعتی و پزشکی و در برخی موارد برای افزایش کارائی واکسن­ها شده است. به این منظور لیگاندهای غیر پپتیدی ایمونوژنیک به سطح خارجی پوشش پروتئینی ویروس متصل می­شود. از دیگر کاربردهای مهم ویروس­های گیاهی در زیست­ شناسی کشف عملکرد ژن­ها است. در این مقاله سعی شده است استفاده از ویروس­های گیاهی برای بیان پروتئین­های نوترکیب مرور شود.