تولید اکتوئین در گیاهان با استفاده از مهندسی ژنتیک برای کاهش اثرات منفی تنشهای غیرزیستی
|
مریم صادقی ، اکرم صادقی* |
بخش بیوتکنولوژی میکروبی، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران ، aksadeghi@abrii.ac.ir |
|
چکیده: (5032 مشاهده) |
تغییر در پتانسیل آب محیطی که در اثر خشکی و شوری ایجاد میشود، یکی از مهمترین عوامل تنشزای غیرزیستی در بسیاری از زیستگاههای طبیعی موجودات زنده است. محلولهای سازگار به عنوان عوامل محافظت کننده، نقش مهمی در افزایش پایداری ملکولهای زیستی و کل سلول در برابر تنش شوری ایفا میکنند. اکتوئین و مشتق آن هیدروکسی اکتوئین به عنوان محلول سازگار بهطور گستردهای توسط باکتریها و تعداد معدودی از آرکیها و یوکاریوتها در پاسخ به شوری و فشار اسمزی بالا تولید میشوند. تولید اکتوئین با استفاده از مهندسی ژنتیک و انتقال ژنهای ectA، ectB و ectC منجر به افزایش تحمل فشار اسمزی بالا در چند گیاه مدل شده است. در این مقاله مروری، اهمیت کاربردهای فعلی و بالقوه اکتوئین به عنوان محافظت کننده از ماکروملکولها، سلولها و بافتها مورد بحث قرار گرفته است. همچنین، یک تئوری پیشرو در مورد سازوکار و چگونگی محافظت اکتوئین از پروتئینها که شامل کنار رفتن ملکولهای اکتوئین از سطح ماکروملکولها، کند سازی انتشار آب از اطراف ملکولهای زیستی و کمک به حفظ حالت طبیعی پروتئینها است شرح داده شده است. دادههای تجربی دهههای گذشته در مورد کاهش تنش خشکی و شوری توسط اکتوئینها و چشمانداز استفاده از آنها در زمینههای مختلف بیوتکنولوژی مدرن از جمله مهندسی ژنتیک در این مقاله مروری خلاصه شده است. |
|
واژههای کلیدی: اکتوئین، محلولهای سازگار، تنش اسمزی، مهندسی ژنتیک |
|
متن کامل [PDF 902 kb]
(1006 دریافت)
|
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
مهندسی ژنتیک گیاهی دریافت: 1398/10/1 | پذیرش: 1398/11/21 | انتشار: 1398/11/21
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|